W jakim znaczeniu praca Ducha Świętego będzie dla chrześcijan skończoną? Odpowiadamy, nie prędzej aż będziemy narodzeni z ducha. Nasza Głowa – Pan nasz Jezus Chrystus, narodził się z ducha już więcej jak 1800 stuleci temu a my, jako członki Jego ciała musimy i będziemy Go naśladować do tego samego życia; i przez tą samą moc Ducha Świętego. Narodzenie się naszej Głowy zabezpiecza narodzenie się Jego ciała we właściwym czasie.
Gdyby tak było, jak niektórzy twierdzą, że Chrystus, jako Głowa ma powrócić do Swego kościoła pod zasłoną ciała by uzupełnić wybór Swego kościoła i że wtenczas z powodu Jego przyjścia Duch Święty ma być odjęty, czy nie byłoby to dowodem, że Duch Święty nie jest kompetentnym do tej pracy, do której był przeznaczony przez samego Pana, mianowicie: Prowadzenie Jego ludu we wszelkiej prawdzie – aż do narodzenia.
Duch Święty jest reprezentantem Chrystusa w nas. Św. Paweł używa te zdania "Duch Boży”, "Duch Chrystusowy” i "Chrystus w nas” na przemian. (Rzym. 8:9-10.) Więc teraz, jeżeli zewnętrzny widzialny Chrystus jest wyższym nauczycielem od Chrystusa w nas, to nie byłoby stosownym dla nas, ażeby Chrystus odszedł a zesłał nam Swego Pocieszyciela.
Ale jest Chrystus, który mieszka w nas, czyli mieszkanie Ducha Świętego, które czyni nas chrześcijankami albo synami Bożymi. (Rzym. 8:8-17). To jest rzeczywista i jedyna różnica pomiędzy nami a ludźmi światowymi. On rozpiera się z człowiekiem światowym, by przyprowadzić go do Boga; lecz: on mieszka tylko u chrześcijan. W ten sposób możemy pojąć działalność Ducha Świętego, [dla jakiejś specjalnej przyczyny], która zaprzestaje się rozpierać z człowiekiem, tak, jak Bóg mówił do Noego: "Nie będzie się wadził duch mój z człowiekiem na wieki” (1 Moj. 6:3); lecz w żaden sposób nie możemy zrozumieć sposobu odjęcia Ducha Świętego od chrześcijan, chyba, że przestaje być chrześcijaninem. Odejmijcie Ducha Świętego od kościoła, a pozostanie nic innego, jak tylko zwykłą grupą naturalnych ludzi – ludzi według ciała. "Przetoż, którzy są w ciele, Bogu się podobać nie mogą. Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was: a jeśli kto Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego” (Rzym. 8:8-9). Jedyny sposób, przez który działalność Ducha Świętego może być skończona; jest osiągnąć doskonałość. W tym sensie apostoł Paweł pisze o niektórych rzeczach, które mają przestać – proroctwa, języki i umiejętność (1 Kor. 13:8); lecz apostoł pojaśnia to: "Albowiem po części znamy i po części prorokujemy. Ale gdy przyjdzie to, co jest doskonałego, tedy to, co jest po części, zniszczeje”. (1 Kor. 13:9-10). Dalej on mówi, dziecko przestaje być dzieckiem, gdy staje się dorosłym, (1 Kor. 13:11) "Albowiem teraz widzimy przez zwierciadło, i niby w zagadce; ale na on czas twarzą w twarz” (1 Kor. 13:12). Jest tylko jeden możliwy sposób, przez który zaprzestajemy być spłodzonymi a stajemy się narodzonymi dziećmi Bożymi – przez narodzenie się. Boski plan postępuje do doskonałości.
Że jest możliwym, że możemy być narodzeni z Ducha, a jeszcze przez jakiś czas pozostawać, jako naturalni ludzie, jak pozostawał Chrystus, gdy z martwych został wzbudzony, tego nie zaprzeczamy. Tak może się stać. Lecz Duch Święty nie może być odjęty z jego działalności aż jego praca będzie ukompletowana.