Trzy „złorzeczenia” Bileama

Jakoż ja przeklinać mam, kogo Bóg nie przeklina? albo jako złorzeczyć mam, komu Pan nie złorzeczy?
4 Mojż. 23:8

Król Balak zaprasza proroka Bileama, żeby przeklinał Izrael. Zamiast złorzeczeń słyszy jednak trzy proroctwa, które ukazują rolę narodu wybranego w trzech etapach jego istnienia.

Oto lud, który mieszka osobno, a nie wlicza się do narodów. (4 Mojż. 23:9)

Począwszy od wyjścia z Egiptu, aż po wielką niewolę rzymską Izrael miał być oddzielony od innych narodów. Byl to czas duchowego rozwoju, wypracowywania wzorów świętości, zdobywania umiejętności praktycznego przestrzegania Bożych przykazań. Praca ta, choć nie bez przeszkód, przebiegała powoli i nieustannie przez blisko 3,5 tys. lat. W tym czasie Izrael albo mieszkał w swej ziemi otoczony pogańskimi sąsiadami, albo na wygnaniu, gdzie tworzył oddzielne, zamknięte społeczności pozbawione stałego miejsca zamieszkania. Wszędzie jednak przez oddzielenie kulturowe i religijne wytwarzał napięcie, które w poczuciu odrębności umożliwiało mu poznawanie różnych warunków życia, by mógł w każdej sytuacji próbować zrealizować Boże prawo.

Oto naród jak wstająca lwica, na podobieństwo lwa on się podnosi i nie położy się, aż pożre swą zdobycz i krew zabitych wypije. 4 Mojż. 23:24

Izrael jest obecnie gromadzony w swej ziemi, by po narodowym nawróceniu do Boga wypełniać nieco inne zadania, niż te, które były mu wyznaczane przez minione 3,5 tys. lat. Proroctwa opisują, że narócony Izrael zostanie zaatakowany przez koalicję światowych sił. W trudnym położeniu Bóg udzieli pomocy swym wybrańcom i użyje ich do zniszczenia swoich nieprzyjaciół na ziemi. Będzie to pierwsze w historii ziemi totalne zwycięstwo dobra nad złem. Rozpocznie ono tryumfalny pochód wszystkich narodów, które gościńcem sprawiedliwości udadzą się na górę Syjon, by wielbić Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba

Jakubie, jakże piękne są twoje namioty, mieszkania twoje, Izraelu! Jak szerokie doliny potoków, jak ogrody nad brzegiem strumieni lub jak aloes, który Pan sadził, i jak cedry nad wodami. Płynie woda z jego wiader, a zasiew jego ma wilgoć obfitą; 4 Mojż. 24:5-7

Dla ludzi nawracających się do Boga Izrael stanie się źródłem ożywczej wody żywota, która wypłynie spod progu duchowej świątyni. Z Jerozolimy popłynie nauka i moc ducha, która zapewni życie wszystkim łaknącym sprawiedliwości. Izrael będzie jak ogród nad brzegiem strumienia życia. Znajdą się w nim wszelkie potrzebne nauki i metody rozwiązywania problemów społecznych i gospodarczych odradzającej się społeczności ludzkiej. Będzie jak aloes, który jest znanym od starożytności panaceum na wszystkie choroby. Nieco kolczasty i gorzki ale umożliwiający leczenie chorób grzechu. Będzie też potężny jak cedr – widoczny z daleka i wzbudzający podziw. Te uczucia pomogą wszystkim narodom rozwinąć w sobie cześć dla Boga.

I jak można złorzeczyć temu, którego Bóg wybrał, aby taką właśnie potrójną rolę spełnił dla wszystkich narodów?

Daniel