Benjamin i bracia

Zatem padł na szyję Benjamina, brata swego, i płakał; (...)
I pocałowawszy wszystkę bracią swoję, płakał nad nimi.
1 Mojż. 45:14-15

Miłość i przebaczenie mogą mieć różne stopnie intensywności. Józef od początku wyróżniał młodszego brata Benjamina, nie tylko dlatego, że był synem tej samej matki. Wydaje się, że Benjamin nie uczestniczył w zamachu na jego życie. Dlatego łatwiej było mu „paść mu na szyję”.

Józef przebaczył braciom. Było łatwiej w sytuacji, gdy wszyscy znali już szczęśliwe zakończenie tej smutnej historii. Mimo to uczuć tak głęboko zranionych przez długie godziny oczekiwania na śmierć, potem przez tragiczne lata niewoli i więzienia, nie dało się zregenerować w ciągu kilku godzin.

Uczuciom potrzebny jest czas. Dobrze jest, gdy mają Benjamina, od którego bez trudu mogą zacząć.

Daniel

Charles Thévenin (1764–1838), Józef i jego bracia, 1789