Wajehi

Udzielił każdemu błogosławieństwa stosownego (1 Mojż.49:28)

W zapisie biblijnym spostrzegamy brak słów Abrahama i Izaaka o takim znaczeniu, by miały moc kreowania przyszłości. Przyjmijmy zatem, że słowa prorocze patriarchy Jakuba to symbol zwerbalizowania się pewnej idei, u której początku stoi myśl (Abraham), pytająca rozwagi, jakie koszty ponieść trzeba (śmierć Izaaka) by piękna wizja, atrakcyjny pomysł, pożądana przygoda stała się rzeczywistością…

Wszechmogący (niech błogosławione będzie jego IMIĘ) ludziom oddał wszystko po to by uskutecznić działania dające stworzeniu możliwość wiecznego trwania. Oddanie Jezusa na śmierć jest świadectwem wielkiego umiłowania ziemi i człowieka – pomysł ten w fazie najpierw myśli i uczuć musiał w sercu Bożym dojrzewać po to by zaowocować w słownym zadeklarowaniu pomocy zagubionej ludzkości (Jakub) i uskutecznić zbawienie w Bożym działaniu (narodzenie, życie, śmierć i w końcu Zmartwychwstania Syna Bożego), które symbolizuje swoim niezwykłym istnieniem Józef.

Paweł

Przeczytaj Tekst z Biblii Nowego Przekładu