Pozwól, proszę…

(…) Pozwól, proszę, niech i ja przejdę i zobaczę te piękną ziemię, która leży za Jordanem, te piękne góry i Liban. 5 Mojż.3:23-25

Ukochani Czytelnicy Komentarzy do Tory i Ewangelii!

Ostatni raz piękny piąty zwój z opowiadaniem pokornego Proroka i Wodza komentowałem w 2008 roku. Doszedłem do sumującego moje życie wniosku: dotarłem do swojej góry Hor, do swojego pogórza Fizga… Nie widzę perspektywy drogi – moje smutki i cierpienie mają swoje podsumowanie, finał…

Po dwóch latach istnienia – raz „na wozie”, innym razem „pod wozem” odkrywam – jest we mnie wielki potencjał energii, nie chcę dokonywać zachwycających wielkich dzieł, ale TRWANIE jest moją rozkoszą, radością… Jak odnieść swoje uczucia do doświadczeń najpokorniejszego z ludzi?

Pisał on w swoim psalmie: utwierdź dzieło rąk naszych…

Moim dziełem jest po prostu BYĆ, pisać krótkie listy, dawać świadectwo, że życie – choć pełne upokorzeń i doświadczeń – jest niezwykle pięknym, emocjonującym darem!!!

Paweł