Siedem (rozważania nie tylko o menorze)
(4 Mojż. 8:1-4)

W konstrukcji świecznika liczba siedem odgrywa kluczową rolę. Chodzi oczywiście o liczbę ramion i lamp, dających światło (ozdoby w postaci kwiatów migdałowych ten fragment Tory nie opisuje – pozostawiamy je dlatego bez komentarza…).

Liczbę siedem spostrzegamy w takich zjawiskach i opisach biblijnych jak: liczba dni tygodnia, siedem odmian kręgów w ludzkim kręgosłupie, siedem kwiatów-czakr – to według rozumienia człowieka przez wschodnie kultury: siedem punktów skupiających energię w ciele człowieka i na planecie Ziemi, siedem narodów zamieszkujących Kanaan, siedem słupów „podtrzymujących” Bożą mądrość, siedem zborów Kościoła Chrystusowego w Azji – do których adresuje w Objawieniu swoje listy Jeszua Mesjasz, siedem cech mądrości, etc...

Rozglądając się wokół spostrzegamy, że światu otaczającemu nas daleko jeszcze do pełnej doskonałości liczby siedem – więcej, spostrzegamy oddalenie naszej świadomości od Boskich „siódemkowych” wymagań…

Co w obliczu tego robić, jak zapełnić życie radością i satysfakcją, kiedy w „domu pielgrzymstwa naszego” – całkiem cieleśni i pospolici, czasem urzekający, a najczęściej irytujący swoją niedoskonałą „normalnością” – ludzie…

Podnieśmy głowę do góry, skierujmy wzrok na błękit – to tam niegasnące światło Bożej Obecności. Menora jest doczesnym źródłem światła i duchowej energii dla kapłana-Izraelity, pielgrzymującego do „górnego Kanaan”, gdzie lampą, słońcem będą Bóg i Jego Syn – Baranek Boży, Jeszua, Jezus Mesjasz…

Paweł