Błękitny jak samo niebo…

I ujrzeli Boga Izraela, a pod jego stopami jakby twór z płyt szafirowych, błękitnych jak samo niebo. 2 Mojż. 24:10

Gwiazda Dawida, symbol Izraela – ma błękitny kolor, a synowie tego narodu – powiedzmy otwarcie – tylko niektórzy – łagodność nieba w sobie noszą (Janusz Korczak, Abraham Joshua Heschel, Szewach Weiss) – chociaż większość z nich – kolczastość kaktusa czyni wyrazem swych zbolałych emocji i myśli. Ból wzbiera, gdy patrzeć na niełatwe losy wybrania – a w końcu jego najtragiczniejszy skutek – trudne (oczywiście wiemy doskonale – dokonane własną zagładą) zadanie – dać złu wykwitnąć kolczastym cierniem nienawiści, podłości…

Może więc ocean ziemskich namiętności – wyrzuciwszy z siebie kał i błoto – czystym pozostanie na trochę – dłużej lub krócej – i pozwoli zdławionej dawką nieprawości w odrażającej formie, doświadczającej teraz swojej świadomości – GEOŚWIADOMOŚCI – ziemi - odetchnąć kolorytem nieba, stać się odbiciem błękitu, płytami szafiru pod stopami Wiekuistego.

Niech uwielbione będzie Jego Straszne i Dobre – Imię… AMEN.

Paweł