Biada temu, przez którego przychodzą zgorszenia
(błąd, odstępstwo od ewangelii Jezusowej i apostolskiej)...
I rzekł do uczniów swoich: Niepodobna, by zgorszenia nie przyszły, lecz biada temu, przez którego przychodzą.
Łuk. 17:1
Trzeba dużej miary pokory, by przyznać, że w pracy publicznej, ewangelizującej otoczenie lub charytatywnej lub jakiejkolwiek innej w dużej mierze po prostu realizujemy własne cele, upodobania, skryte marzenia – a nie tylko poświęcamy się dla prawdy, nie tylko oddajemy bez szemrania wszystkie swoje dobra – swoje życie i zdrowie. Tak wiele kamuflażu jest we mnie i w otaczającej mnie rzeczywistości, który realizację własnych (skądinąd trzeba obiektywnie stwierdzić – szlachetnych, prawych) ambicji i marzeń – nazywa naśladowaniem Jezusa.
Jak ustrzec swoje dzieła przed ostrym Bożym osądem, jak sprawić, by nasze działania nie były narzędziem sprytnej manipulacji, dokonanej przez złe siły, a efektem naszego nauczania nie była zachęta do czynienia krzywdy sobie i innym, do zaciemniania prostoty przekazu ewangelicznego, zakonnego czy prorockiego?
Szczerze radzę wszystkim kochającym życie doczesne i swoje wieczne dziedzictwo – podkreślajcie, że wasze publiczne, prywatne a także codzienne posługi są waszą radością i entuzjazmem, a nie przede wszystkim „krwawą" ofiarą i „heroicznym" poświęceniem, że są źródłem waszej osobistej doczesnej dumy i satysfakcji (oczywiście połączonej ze słodyczą i cichością chrześcijańskiej pokory) w Chrystusie-Mesjaszu, Panu Naszym!!!
Ową pełną radości z ofiarnych dokonań dumę i satysfakcję akceptuje kochający ludzką naturę i człowiecze szczęście Jezus, który (odmiennie od nas – mnie i Ciebie, czytelniku – dbających przede wszystkim o samych siebie i ewentualnie o swoje rodziny) rzeczywiście poświęcił się i ofiarował najpierw swój chwalebny, duchowy, a potem doskonały. materialny byt – lecząc chorych, nauczając pokornych, strofując niepoprawnych – by w końcu ponieść haniebną śmierć i straszliwe umęczenie na Golgocie...
Paweł K.
Przeczytaj Tekst z Biblii Nowego Przekładu