Poezja i historia

      „Opowieść o aniołach i wizycie pasterzy przy żłobie jest chyba najbardziej znaną ze wszystkich opowieści o narodzeniu. Cudownie bogate obrazowanie tej opowieści apeluje do najgłębszych uczuć ludzkiego serca – troska pasterzy o owce, matki o dziecko i chór anielski przerywający ciemność ziemskiej nocy, aby obwieścić długo oczekiwany wschód słońca, upewniający pokornych i biednych, że cokolwiek mogłyby zrobić najpotężniejsze władze na ziemi, Bóg dba o swoich ludzi i razem z pasterskim sercem wybrał jako miejsce narodzenia Swego syna, nie pałac lecz stajenkę. Nie musimy też zaprzeczać symbolice tej opowieści aby zachować jej historyczność. Historia jest sprawą solidną, ale bez poezji jest nudna i narażona na niebezpieczeństwo utraty znaczenia, poezja natomiast jest wspaniała ale bez historii – pozbawiona treści. Tylko najbardziej nudny, przyziemny umysł mógłby twierdzić, że jakieś wydarzenie jest albo symboliczne albo historyczne a nie może być zarówno jednym i drugim.”

Dawid Gooding, „Według Łukasza. Nowe spojrzenie na trzecia ewangelię” str. 56,57

Przeczytaj Tekst z Biblii Nowego Przekładu