Poezja i historia
„Opowieść o aniołach i wizycie pasterzy przy żłobie jest chyba
najbardziej znaną ze wszystkich opowieści o narodzeniu. Cudownie bogate
obrazowanie tej opowieści apeluje do najgłębszych uczuć ludzkiego serca
– troska pasterzy o owce, matki o dziecko i chór anielski przerywający
ciemność ziemskiej nocy, aby obwieścić długo oczekiwany wschód słońca,
upewniający pokornych i biednych, że cokolwiek mogłyby zrobić
najpotężniejsze władze na ziemi, Bóg dba o swoich ludzi i razem z
pasterskim sercem wybrał jako miejsce narodzenia Swego syna, nie pałac
lecz stajenkę. Nie musimy też zaprzeczać symbolice tej opowieści aby
zachować jej historyczność. Historia jest sprawą solidną, ale bez poezji
jest nudna i narażona na niebezpieczeństwo utraty znaczenia, poezja
natomiast jest wspaniała ale bez historii – pozbawiona treści. Tylko
najbardziej nudny, przyziemny umysł mógłby twierdzić, że jakieś
wydarzenie jest albo symboliczne albo historyczne a nie może być zarówno
jednym i drugim.”
Dawid Gooding, „Według Łukasza. Nowe spojrzenie na trzecia ewangelię”
str. 56,57
Przeczytaj Tekst z Biblii Nowego Przekładu