Purim obchodzone jest 14 adar. W latach przestępnych, w których dodawany jest trzynasty miesiąc, obchodzi się go w drugim miesiącu Adar, tak aby zawsze wypadało na miesiąc przed Paschą.

Purim (losy) ustanowione zostało w czasach perskich na pamiątkę cudownego ocalenia Żydów (Est. 9:21). Wielki nieprzyjaciel narodu izraelskiego, Haman, zaplanował na 14 adar (przy użyciu losów, hebr. purim), wielką zagładę Żydów, jednak wstawiennictwo Estery, żydowskiej królowej Persji, sprawiło odwrócenie królewskiego dekretu. Żydzi mogli się bronić. Wrogowie Izraela zostali pokonani na całym obszarze Persji.

Księga Estery zawiera tylko jedno odniesienie do Boga, gdy Mardocheusz uświadamia Esterze, że gdyby ona wahała się pomóc swym rodakom, to wybawienie przyjdzie „skądinąd” (Est. 4:14), sugerując prawdopodobnie Bożą interwencję.

Purim jest radosnym dniem żydowskiego kalendarza. Na pamiątkę ocalenia czyta się księgę Estery oraz obdarowuje znajomych prezentami. Nie jest on objęty świątecznym zakazem pracy, mimo to traktuje się go jako święto.