Psychologia nie jest moją pasją, ale lubię słuchać mądrych analiz, czytać o najnowszych sposobach zgłębiania ludzkiej psychiki. Ale nawet bez dogłębnych badań, widzę jak bardzo niektóre emocje zostają zapamiętane. Intensywność przeżyć jest trwała.

      Śmiałam się, że kobiety o porodach mogą opowiadać do późnej starości. Dziś wiem, że pamięta się każdy szczegół, każdą radość i obawę. Dzieci już dorosłe, a tamto zdarzenie zatrzymane w pamięci. Lata ich dorastania zostają pojedynczymi obrazkami, ich przyjście na świat pamiętam w drobnych szczegółach.

      Asia ubrała białą bluzkę, by pisać egzamin maturalny z języka polskiego. Siada zupełnie inne pokolenie, inaczej wygląda egzamin, ale denerwuje się, tak samo jak ja. W ruch poszły różne środki, by przed wejściem na salę nie było paniki: ja nie wchodzę, ja nie umiem.

      Albo ta słabość w nogach i przewroty w żołądku na widok chłopaka, który przed laty wydawał się wymarzonym. Ani on chłopak, ani jak przed laty - brzuszek, łysina, ale pamięć emocji zadziałała.

      Albo zdziwienie nad Biblią. Po wielu latach czytania tekstu, to samo drżenie, gdy zrozumiało się coś jakby po raz pierwszy. Dlatego takie wciąż jest ważne, by realizowało się w życiu polecenie pamiętajcie na dni pierwsze.

rys. Andrzej Dąbek