• Przejście widzenia chwały Bożej przez wschodnią bramę (Ezech. 43:1-4) • Nakaz oddzielenia mieszkań od świątyni i zachowania świętości na całej górze świątyni (Ezech. 43:4-12) • Wymiary ołtarza (Ezech. 43:13-17) • Oczyszczenie kapłanów z rodu Sadoka (Ezech. 43:18-27) • Przepis o zamknięciu bramy wschodniej, przez którą przeszła Boża chwała (Ezech. 44:1-3) • Chwała Boża napełnia świątynię (Ezech, 44:4) • Przepisy o usłudze lewitów (Ezech. 44:5-14) • Przepisy o świętości i usłudze kapłanów z rodu Sadoka (44:15-31) • Oddzielenie świętego daru z ziemi dla Pana (Ezech. 45:1-6) • Przydzielenie ziemi dla książąt na wschód i zachód od świętego działu (Ezech. 45:7-9) • Przepisy o sprawiedliwych miarach (Ezech. 45:10-12) • Przepisy o ofiarach podnoszenia (Ezech. 45:13-17) • Oczyszczanie świątyni dwa razy do roku (Ezech. 45:18-20) • Siedmiodniowe święta Paschy i siódmego miesiąca (Ezech. 45:21-25) •

Świętość czyli oddzielenie

Ezechielowa wizja świątyni opisuje czasy, którą ciągle są jeszcze przed nami. W Izraelu – w tej znanej nam z geografii ziemi, w tym znanym nam z wiadomości narodzie – odbudowana zostanie siedziba Boża, która zgodnie z odwiecznym zamysłem i przepowiedniami proroków służyć będzie wszystkim narodom. Wydawać by się mogło, że w czasie tego szczęśliwego odnowienia mieszkania Boga na ziemi nie powinno już być między ludźmi żadnego wykroczenia, które byłoby w stanie skalać Boże mieszkanie. A jednak z widzenia tego wynika, że świętość Boga zawsze wymagać będzie oddzielenia jej od materialności ziemi. Nawet najdoskonalsza materialność potrzebuje symbolicznych 50 stóp (Ezech. 45:2), które oddzielą ją od duchowej niepoznawalności Boga.

Opisywana przez Ezechiela świątynia miała być zbudowana na obszarze świętego kwadratu ziemi o wymiarach 25 tysięcy na 25 tysięcy łokci, z którego pas dziesięciu tysięcy łokci wydzielony zostaje na mieszkanie dla kapłanów i pod budowę świątyni. Sama świątynia zajmuje obszar 500 na 500 łokci oddzielonych jeszcze 50 łokciowym pasem od reszty świętego obszaru. Na pozostałych dwóch częściach świętego kwadratu mieli jeszcze swoje mieszkania lewici i zostało zbudowane miasto. Również przywódcy ludu zostali oddzieleni od swych poddanych i przydzielone im zostały ziemie na wschód i zachód od świętego obszaru.

Cały ten ustrój przyszłego królestwa Bożego na ziemi stanowi już dzisiaj informację o tym, że świętość wymaga oddzielenia. Łączenie duchowości z materialnością wymaga zmiany szat (Ezech. 44:17), powstrzymania się od pewnych czynności (Ezech. 44:25), zmiany obyczajów. Nawet w doskonałych warunkach przyszłego Królestwa świętość Boga i Jego sług będzie oddzielona od materialności ziemi i jej mieszkańców. Oddzielenie świętości nie oznacza jej niedostępności, ale sięganiu po nią musi towarzyszyć najwyższe poczucie uwielbienia i pokonywania dystansu zamierzonego przez Boga dla okazania Jego chwały.

Zapewne wiele jest powodów, dla których Bóg zamierzył, aby świętość, zgodnie ze znaczeniem słowa KoDeSz, oznaczała odłączenie. Jednak jednym z nich, być może tym skierowanym do dziecięcej strony naszego ludzkiego usposobienia, wydaje się być zasada, że to, co ukryte, trudno dostępne, wzbudza większy szacunek, ciekawość wręcz, daje większą satysfakcję po osiągnięciu celu. Bóg postawił swoją świętość na wysokiej i trudno dostępnej górze. Sięgnięcie po nią wymaga wysiłku, ćwiczeń, wytrwałości. Ale też znalezienie się na tym szczycie daje poczucie ogromnego szczęścia i satysfakcji. Bóg chce, abyśmy byli szczęśliwi. Bądźmy zatem szczęśliwi Jemu na chwałę.