• Widzenie budowy miasta (Ezech. 40:1-4) • Pomiar i opis zewnętrznych murów i bram (Ezech. 40:5-36) • Pomiar i opis dziedzińca zewnętrznego (Ezech. 40:37-43) • Pomiar i opis dziedzińca wewnętrznego (Ezech. 40:44-49) • Pomiar i opis świątyni (Ezech. 41:1-26) • Pomiar i opis budowli północnej i południowej (Ezech. 42:1-20) •

Piętnaście stopni

Pielgrzym wchodzący do świątyni opisanej przez Ezechiela musiał wspiąć się po piętnastu stopniach, by dostać się spoza murów na wewnętrzny dziedziniec. Najpierw wchodziło się po siedmiu stopniach na dziedziniec zewnętrzny (Ezech. 40:22), a następnie po ośmiu stopniach na dziedziniec wewnętrzny (Ezech. 40:31). Schody wiodące do świątyni zbudowanej przez Salomona, odsłonięte po południowej stronie wzgórza świątynnego również miały piętnaście podwójnych stopni. To prawdopodobnie dlatego piętnaście jest Psalmów Wstępowań (120-134), które recytowano lub śpiewano na każdym z piętnastu stopni.

Piętnaście było belek spinających Przybytek zbudowany za czasów Mojżesza, po pięć przy każdej z trzech złotych ścian. Piętnaście jest liczbą dwóch liter imienia Bożego – J (10) i H (5). W taki sposób skracane jest czasami w Psalmach Imię Boże, a przez to liczbę piętnaście nie zapisuje się tymi literami, jakby wynikało ze sposobu zapisu liczb hebrajskich, ale zastępuje się te dwa znaki, literami Thet (9) i Waw (6), które w sumie również dają sumę piętnaście, aby w ten sposób nie nadużywać jednej z wersji Imienia.

Piętnaście cech miłości wymienia Paweł w słynnym hymnie o miłości w 1 Kor. 13. To właśnie miłość w całej jej okazałości jest najpełniejszym objawieniem Boga w naszym materialnym wymiarze. Bóg jest miłością napisał uczeń Jezusa, Jan (1 Jana 4:8). Miłość jest spoiwem duchowej świątyni, piętnaście cech miłości stanowią stopnie wznoszące człowieka na poziom dziedzińca społeczności z Bogiem. Kroczmy po tych schodach śpiewając Psalmy Wstępowań: „Oczy moje podnoszę na góry, skąd by mi pomoc przyszła." Psalm 121:1