• Wiara a nie zakon (Gal. 3:1-18) • Czym jest zakon (Gal. 3:19-24) • Skutek wiary – synostwo Boże (Gal. 3:25-29) • Synostwo Boże przez wiarę w Jezusa Chrystusa (Gal. 4:1-7) • Paweł gani Galacjan (Gal. 4:8-20) • Dwaj synowie (Gal.3:21-31) •

Zapału we wszystkim!

I do dzisiaj żyjących wyznawców Jezusa wypadałoby zwrócić się: O, nierozumni! Bo oto Jezusa wymalowanego przez cztery ewangelie jako pochylającego się ze współczuciem nad chorymi i cierpiącymi, pełnego uczucia i miłości, pełnego Bożego miłosierdzia rysują ostrym czarno-białym kontrastem, mającym pokazać jedynie różnicę między złem a dobrem, kłamstwem a prawdą.

Proszę, zobaczmy w obrazie Syna człowieczego pełne spektrum barw – od tych chłodnych związanych z mądrością i sprawiedliwością po te nieobojętne, niosące nie tylko przebaczenie i życzliwość, ale pełne czerwieni oddanie i poświęcenie. Nie przedstawiajmy ewangelii jako jedynie pewną ilość zobowiązań i dogmatów – dostrzegajmy w idei ewangelicznej sposobność do wyrażania gorących emocji uwielbienia, podziwu, zachwytu...

Ta nauka nawiązuje bezpośrednio do tego, o czym pisał do Galacjan pełen temperamentu i gorliwości, na pewno nieobojętny ewangelista apostoł Paweł. Judaiści widzieli realizację pobożności w obrzezce, kilku zwyczajach i licznych przepisach zakonnych, zaś on chciał, by chrześcijanie żyli w Jezusie całym sobą, również zaangażowanym w wiarę sercem i wyrozumieniem. Dopełnijmy zalecaną przez apostoła ufność i mądrość żywymi, zaangażowanymi w pracę, służbę, nieletnimi i nieobojętnymi uczuciami....

• Ważna wolność w Jezusie, wiara i miłość – a nie obrzezanie lub jego brak (Gal. 5:1-12) • Waga miłości ( Gal. 5:13-15) • Uczynki ciała i owoce ducha (Gal.5:16-26) • Napomnienia (Gal. 6 :1-10) • Zakończenie (Gal. 6:11-18) •

Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu. (Gal. 5:22-23)

Lista owoców ducha świętego

Zastanawiające jest, że na liście owoców ducha świętego brakło odniesień do wiedzy, mądrości, za to większość słów, określających te owoce to słowa powszechnie kojarzące się z uczuciem a nie rozumem.

Z drugiej strony cenieni przez nas komentatorzy Pisma Świętego śmiało twierdzą "uczucie nie jest uświęceniem"...

Nie warto toczyć sporu, czego powinno być więcej w życiu oddanego Bogu człowieka – czy intelektu, czy emocji... Jest to związane przede wszystkim z temperamentem, a także wychowaniem, zainteresowaniami. Mądry człowiek nie zapomni o pięknych emocjach, a kochający brat w Jezusie do swojej pełnej oddania usługi będzie chciał angażować jak najwięcej rozumu.

Wydaje się, że wiedza, mądrość jest treścią zawartą w określeniu Pana Jezusa: Logos-Słowo. On nam przekazał potrzebną do zbawienia informację – swoim życiem, słowami, czynami. Może właśnie tak to jest – że Jezus to głowa, to kości, kręgosłup – zaś duch święty to coś jak krwiobieg, serce. Istotą prawdziwej Mądrości jest to, że ma tak żywo bijące serce, że pęka ono z miłości w ciele zawieszonym na drzewie.

A owocem tego żywego połączenia rozumu i uczucia, którymi kieruje oddana Bogu Ojcu wola jest dopiero uświęcenie...