• Problem niemoralności w korynckim zborze (1 Korynt. 5) • Procesy między chrześcijanami (1 Korynt. 6:1-11) • Ciało świątynią Ducha Świętego (1 Korynt. 6:12-20) •

Aby duch był zbawiony...

Oddajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, aby duch był zbawiony w dzień Pański. (1 Korynt. 5:5)

Pierwsza część wersetu brzmi bardzo kategorycznie, zdecydowanie, sucho i zimno - zgodnie ze sprawiedliwymi i mądrymi zasadami nauki biblijnej. Wrażliwe serce komentującego jest szczerze wdzięczne autorowi Listu do Koryntian za słowa o ocaleniu ducha w dzień Pański. Może przyjdzie taki czas, kiedy istoty o historii życia najbardziej zapętlonej, których ciała zagubiły się w ciemnych zaułkach namiętności - będą miały okazję ocalić swe istnienie... Oby Pan zauważył wszystkie takie istoty z choćby odrobiną szczerości i prawości w sobie i najął je do swojej winnicy choćby na jedną godzinę - płacąc jej łaską za choć trochę dobrej woli - bo i my z łaski wszystko otrzymaliśmy. Wierzę, że nie będziemy pośród tych, którzy szemrają przeciwko dobroci Bożej - bo i my tylko za grosz czynimy starania około naszego zbawienia...

Tymczasem, w doczesnym życiu jak najdalej od siebie odsuwajmy kwas nieprawości, bo jeżeli przez nieuwagę zakwasimy zapasy mąki, to ulegną one zniszczeniu. Wystrzegajmy się złych towarzystw, czytajmy dobre książki, oglądajmy tylko piękne filmy.

Nauczmy się odróżniać dobro od złego. Oby Bóg dał nam tyle mądrości, byśmy umieli osądzić szczerze i sprawiedliwie sprawy ludzkie i Boże, byśmy kiedyś w przyszłości mieli zaszczyt sądzić ludzi i aniołów.

No i ostrożnie zaspakajajmy potrzeby naszych ciał - pamiętając, że mają one być świątynią Ducha Świętego - odnowionego umysłu i woli, oczyszczonego serca, świątynią dla pięknych uczuć i myśli, dla mocy Najwyższego...