Jako wam i miły brat nasz Paweł według danej sobie mądrości pisał, jako i we wszystkich listach swoich... (2Pi 3:15)

11 Kislew 5767 - 2 grudnia 2006
Powrót do strony tytułowej

Czytanie listów Pawłowych:    Przeczytaj tekst
Czy Bóg odrzucił (Rzym. 11:1-36)


• Częściowe odrzucenie Izraela (Rzym. 11:1-12) • Zbawienie pogan przez Ewangelię (Rzym. 11:13-24) • Łaska dla wszystkich (Rzym. 11:25-36) •

"Aby się nad wszystkimi zmiłować"

Wielki teolog, mędrzec Pański - apostoł Paweł długą drogą intelektualnych rozważań konsekwentnie dąży do finału swojego rozumowania - do stwierdzenia:

Rzym. 11:32
Albowiem Bóg poddał wszystkich w niewolę nieposłuszeństwa, aby się nad wszystkimi zmiłować.

Po tych słowach dopiero jego umysł wybucha eksplozją uczuć czci i uwielbienia, ale te emocje to owoc bardzo wnikliwego wykładu, analizy intelektualnej całej drogi ludzkości do zbawienia. W tym rozumowaniu ujęci są poganie i Żydzi, sumienie oraz zakon Mojżeszowy, łaska i prawo, Adam i "drugi Adam" czyli Chrystus, przykłady Abrahama i Dawida, rozdwojenie naszej ludzkiej natury, niedoskonałość przepisów zakonnych, które wzmagają w człowieku poczucie winy i klęski oraz wielkie i podstawowe znaczenie wiary i usprawiedliwienia z niej płynącego, opartego na łasce i miłosierdziu a nie na czynie i sprawiedliwości...

Uczmy się od tego pięknego człowieka - świętego Pawła owej męskiej wytrwałości i opanowania w konsekwentnym dążeniu ku pełni zachwytu i radości - który poprzedzają chwile intelektualnego skupienia i emocjonalnego wyciszenia.

Najpełniej tę męską powściągliwość w dozowaniu dających odprężenie wrażeń wykazuje wielki Autor Planu Dziejów - dozwalając teraz by tak dobrzy jak i mniej posłuszni ludzie trwali w poznawaniu złego i jego skutków, by ich ciała i ducha dotykały utrapienia i smutki. Jakże zchwyci wszystkich koniec zamierzeń Bożych, kiedy Bóg otrze każdą łzę z oczu ich...

Przypomnijmy obiecany w Słowie Bożym, zachwycający finał:

Obj. 21:1-6
I widziałem nowe niebo i nową ziemię; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma.
I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego.
I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi,
I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły.
I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe,
I rzekł do mnie: Stało się. Jam jest alfa i omega, początek i koniec. Ja pragnącemu dam darmo ze źródła wody żywota.

Przeto ufajmy Bogu, przeżywając różnorakie doświadczenia, uważajmy nasze życie za długi i żmudny, ale konsekwentnie postępujący proces uczenia się, który tak jak intelektualne, zawiłe rozważania teologa - Pawła z Tarsu - prowadzą do zachwycającego się Bożą mądrością i miłością finału - który, jak Plan Dziejów doprowadzą nas - cierpliwie dążących do zwycięstwa -do ulgi, uwielbienia i nagrody...