Każdy uczony w Piśmie, wyćwiczony w królestwie niebieskiem... wydobywa ze swego skarbu nowe i stare rzeczy.

29 Szewat 5767 - 17 lutego 2007
Powrót do strony tytułowej



Czytanie Ewangelii:    Przeczytaj tekst
Wszedł do bóżnicy (Mar. 3-4)


• Jezus uzdrawia (3:1-12) • Powołanie dwunastu apostołów (3:13-19) • Zarzuty współpracy ze złem (3:20-30) • Prawdziwa rodzina (3:31-35) • Podobieństwo o siewcy i jego znaczenie (4:1-20) • Królestwo Boże - świecą i ziarnem (4:21-34) • Uciszenie burzy (4:35-41) •

Jezus uzdrawia (3:1-12)

Uzdrowienie uschłej ręki piszącemu komentarz kojarzy się ze znakiem, jakim miał posłużyć się Mojżesz przed starszymi Izraela. Ręka włożona w zanadrze robiła się trędowata, powtórnie włożona - była uleczona. Często się tak dzieje, że Opatrzność dotyka nas chorobą, kalectwem po to, by objawić swoją chwałę albo dać naukę otoczeniu. Najczęściej Jezus spotykając nas na naszej drodze nie odejmuje dolegliwości całkowicie - tak jak to robił podczas swej pierwszej obecności na ziemi. Raczej dostępnymi ogólnie środkami przynosi naszemu cierpieniu ulgę i ożywia nasze ułomne, chore ciała do służby świadczenia o Jego Łasce...

Obyśmy potrafili wytrwale - oswoiwszy się ze swoją ułomnością, uwielbiać Boga w pokornej służbie, z wdzięcznością, cierpliwością i zaufaniem korzystając z osiągnięć współczesnej myśli medycznej, której mądrość i moc jest świadectwem nowego czasu...

Dzisiaj nie oczekujmy cudownej interwencji Pana, ale raczej z podziwem obserwując postęp nauki, cieszmy się, że żyjemy w błogosławionym czasie, w którym Jezus pojawia się wśród nas ze swoją pomocą za zasłoną medycyny, mądrej ludzkiej myśli, która przecież ze skarbnicy Bożego Stworzenia się bierze...

Powołanie dwunastu apostołów (3:13-19)

Z czym nam kojarzy się piękna liczba dwanaście? Pierwsze nasuwające się skojarzenie to dwanaście miesięcy w roku. Inne - dwunastu synów Jakuba czyli dwanaście pokoleń Izraela...

Dla piszącego te słowa liczba dwanaście jest symbolem wytrwałości i determinacji patriarchy Jakuba w walce i zmaganiu się z życiem i aniołami o Boże błogosławieństwo - w końcu Bóg pobłogosławił Jakuba okrągłą liczbą potomstwa i wielkim dobytkiem...

Praca i determinacja Głowy Kościoła - Jezusa doprowadzi do rozwinięcia się z zaczynu dwunastu uczniów instytucji duchowego Izraela, który wraz z Chrystusem będzie panować przez tysiąc lat (Objaw. 20:6).

A jaka rozmaitość wśród uczniów! Popędliwy Piotr, mniemamy, że o wiele spokojniejszy jego brat Andrzej, impulsywni Synowie Gromu, Jakub i Jan - przy czym ten najmłodszy apostoł wyjątkowo czuły i uczuciowy, często rozmodlony w zaciszu figowca Filip, rozważny Mateusz, wszystko analizujący doświadczeniem i rozumem Tomasz, pełen mądrości Jakub Alfeuszowy, Bartłomiej, Szymon i Tadeusz.

No i z dramatycznym przeznaczeniem powołany Judasz Iskariota.

Pełna różnorodności mieszanka charakterów i temperamentów...

Zarzuty współpracy ze złem (3:20-30)

W naszej historii atakowany Jezus broni się niezwykle roztropnie - nie stara się przekonać nikogo o bezinteresowności swojej misji, o jej wyjątkowo szlachetnym, oddanym dobru ludzi i chwale Bożej charakterze, ale pokazując mechanizm działania zła udowadnia, że jego działalność nie ma nic wspólnego z podłością i nieprawością. Jeśli Jezus mocą demonów wyganiał złe duchy, to byłoby to dowodem, że imperium zła chyli się ku upadkowi, a przecież rozprawienie się ze złem musi rozpocząć się od unieszkodliwienia samego Szatana. Zdaje się, że taki scenariusz wynika ze słów Jezusa, mocarz musi być unieszkodliwiony, a potem rozchwyca się jego domostwo i sprzęty - nastąpi związanie szatana i powoli doprowadzi się do eliminowania wpływu zła na wszelkie rzeczy.

Zarzut, pomówienie jest okazją do wypowiedzenia pięknej nauki o źle i jego charakterze. Jak to pięknie działa u Pana Jezusa!

Prawdziwa rodzina (3:31-35)

Dziwna wydaje się reakcja Pana Jezusa - pełna pozornego chłodu - na wieść o przybyciu najbliższych. Być może jest to reakcja na nieufną postawę cielesnej rodziny Nauczyciela z Nazaretu, opisaną także w tym rozdziale (wiersz 21)...

Rozdział czwarty

Treść rozdziału czwartego zaznaczymy w naszym komentarzu słowami zachęty:

• bądźmy dobrą glebą i przynośmy wytrwale plony, świećmy blaskiem danego nam światła,
• starajmy się mieć świadomość rozwijającej się idei Królestwa Bożego w nas i wokół nas,
• ufajmy Jezusowi nawet gdy wokoło szumi nawałnica...