• Misja Jana (3:1-12) • Jezus przychodzi do Jana (3:13-17) • Kuszenie (4:1-11) • Jezus w Galilei (4:12-17) • Powołanie uczniów (4:18-22) • Wielka popularność (4:23-25) •

Pan Jezus powie o nim - “największy z tych, co rodzą się z niewiast”. Komentatorzy chętnie upraszczają to stwierdzenie wielkiego Nauczyciela - “bo świadczył o Mesjaszu...” Ja wierzę, że w osobie, świadomości Jana Chrzciciela było coś, co stawiało go ponad wszystkich innych ludzi i proroków. Może to było tak wielkie “pustkowie”, tak wielkie oddalenie od doczesności, od codzienności, które zaprzątają umysły wszystkich innych ludzi. Być może ono to właśnie umożliwiało prorokowi na bardzo bliski kontakt z Bogiem. A i okoliczność narodzenia, znana z Ewangelii Łukasza podnosi rangę, cudowność i znaczenie tej postaci... Czyż w naszym życiu nie spotykamy ludzi wyalienowanych z życia codziennego? Umiłowaniem wiedzy albo sztuki albo pracy na rzecz drugich, które są dla nich miodem i szarańczą, proroczym skórzanym odzieniem, są dziwowiskiem dla normalnego zjadacza chleba. Szanujmy i kochajmy ich, próbujmy w ich pasjach zobaczyć zwiastuny mądrości, piękna i dobroci, które jednakowoż najpełniej objawiają się w życiu takich ludzi jak Jezus – którzy nie uciekają od codzienności, ale swoim geniuszem skutecznie prowadzą dialog z tym co wokół nas, tworząc tak sugestywny i niepowtarzalny przekaz jak ta teologia, którą zostawił nam Mistrz z Nazaretu w swoim nauczaniu. Poznamy ją w następnych rozdziałach ewangelii, których lektura przed nami...