|
|
W Torze są tylko dwa przykazania dotyczące Paschy. Za czasów świątyni Jerozolimskiem było jeszcze 16 przykazań dotyczących ofiary paschalnej. Owe dwa przykazania to:
- „Pierwszego miesiąca, czternastego dnia tegoż miesiąca, na wieczór jeść będziecie przaśniki.” (2 Mojż. 12:18)
- „I opowiesz synowi twemu onegoż dnia, mówiąc: Dla tego, co mi uczynił Pan, gdym wychodził z Egiptu, obchodzę to.” (2 Mojż. 13:8)
Przykazania paschalne są nieskomplikowane i łatwe do obchodzenia dla każdego wierzącego. Przaśniki należało jeść aż do 21 dnia miesiąca Nisan na wieczór (2 Mojż. 12:18). Przez cały ten czas w domach nie wolno było przechowywać chamec, czyli kwaszonego chleba i zakwasu chlebowego. Wyczyszczenie kwasu jest czynnością o znaczeniu symbolicznym. Kwas oznacza „nadęcie”, arogancję i pychę, które człowiekowi zasłaniają Boga. Święto należy obchodzić w „przaśnikach szczerości i prawdy”. Umiejętność bycia szczerym wobec siebie i umiłowanie dążenia do prawdy za wszelką cenę, nawet jeśli byłaby ona niewygodna, są pokazane w karmieniu się w tym czasie przaśnym chlebem Macot.
Pascha jest świętem wolności, świętem wyzwolenia z różnego rodzaju zniewoleń grzechu i złych przyzwyczajeń. Wolność jest podstawą godności człowieka. Tylko człowiek wolny może stać się sługą Boga. Wychowanie dzieci w duchu wolności „synów Bożych” jest wielkim przywilejem i przysługą dla następnych pokoleń ludzkości.
|
