Gdy spoglądam na siebie oczami innych ludzi, dochodzę do wniosku, że jestem całkiem przeciętną osobą. Patrząc na siebie od wewnątrz, uważam siebie za kogoś jedynego i niepowtarzalnego, za kogoś wyjątkowo cennego, kogo nie sposób zastąpić.

Nikt nie może przeżyć za mnie mojego życia, nikt nie może posiadać moich myśli, ani śnić snów, które ja śnię.

W oczach świata jestem przeciętny. Ale moje serce mówi mi, że tak nie jest. Moje serce podpowiada, że jestem kimś wyjątkowym i wspaniałym. Istota wyzwania, przed którym stoję, sprowadza się do tego, by nadać rzeczywisty kształt tej niepozornej wyjątkowości mojego istnienia.

Abraham Joshua Heschel

Powrót